Прыгажосць даху зімовай алімпійскай вёскі – гонта
Маўклівы і цёплы снег, пагоркі і лясы, заснежаныя вяршыні гор напаўняюць халодную цішыню зямной і нябеснай прасторы, а бясконцы снег прымушае людзей маўчаць і бязмоўна.Але драўляныя дамы ў зімовай алімпійскай вёсцы тут як родны горад, праведны і няўмольны.Сярод снегу і гор ярка ззяюць дахі зімовай алімпійскай вёскі.
У кожнай заснежанай зімовай алімпійскай вёсцы хмары на небе разбіваюцца на незразумелыя колеры, а з дахаў спускаецца снег.Вялізныя гонтавыя дахі свяціліся белым, і дахі выпраменьвалі сваё асаблівае святло, калі асвятляліся тонкім сонечным святлом.Цеплыню зімовай алімпійскай вёскі падтрымліваюць прыродныя архітэктурныя якасці чарапіцы і ўрачысты і ціхі стыль чарапіцы, якая насыпана адна за адной.Такім цвёрдым гонтавым дахам пакрываюцца сосны гор і цішыня снегу.
Вецер з гор, ахутаны водарам елак, пранёсся па вёсцы і гонтавым даху, нейкім неапісальным густым.Стоячы за межамі зімовай алімпійскай вёскі, від на зімовую алімпійскую вёску, зорныя дахі, якія агаляюцца ў крытым небе, як зоркі, якія разлятаюцца на Млечным Шляху, усеяныя па ўсім зорнаму небу.Цяпло і таямнічасць зімовай алімпійскай вёскі абумоўлены старымі драўлянымі дахамі, упрыгожанымі драўлянай чарапіцай, якія выпраменьваюць шарм у гэты люта-марозны снег.
Які б халодны вецер не выў, які б самотны ні ляжаў снег, у снезе чарапіцы так зручна.Гэта прытулак драўлянай хаты, гаспадар снегу, слухач і захавальнік гор і лясоў, а таксама самы прыгожы і мілы сімвал зімовай алімпійскай вёскі.Гэта такі маленькі кавалачак драўніны, у снезе і ветры паміж сонцам і месяцам так асляпляльна.
Час публікацыі: 27 верасня 2022 г
